Një ecje dimërore në Majën e Gurit është një mënyrë ideale për të përjetuar bukurinë e natyrës shqiptare në dimër. Shtigje të mbuluara me dëborë dhe pamje mahnitëse e bëjnë këtë aventurë një destinacion të domosdoshëm për adhuruesit e natyrës dhe aventurës.
Zilja e alarmit ra në 5 të mëngjesit dhe pavarësisht errësirës jashtë, ndjeva një valë emocionesh. Sot ishte dita e shumëpritur e ecjes në Majën e Gurit me 15 aventurierë të tjerë. Çantat ishin gati, këpucët të vendosura pranë derës dhe kafeja e sapopërgatitur.
Në 6 të mëngjesit, u mblodhëm të gjithë në Tiranë, disa ende të përgjumur, të tjerë me buzëqeshje të gjera, të mbështjellë mirë nga i ftohti dhe gati për të nisur rrugëtimin tonë.
Një Nisje e Ngrohtë me Mëngjes në Fushë Studën
Udhëtimi drejt Fushë-Studënit zgjati rreth tre orë, por kaloi shpejt mes bisedave dhe të qeshurave në furgon. Tregonim histori nga ecjet e mëparshme dhe ndanim pritshmëritë për aventurën e sotme.
Në gjysmë të rrugës ndaluam në një restorant të këndshëm buzë rruge, Bar Restorant Alla. Ngrohtësia e brendshme ishte një kontrast i këndshëm me mëngjesin e ftohtë jashtë.
Mëngjesi ishte i thjeshtë, por i bollshëm, pjata me pilaf të nxehtë, qofte të shijshme dhe kos i freskët vendas, që kishte shijen e shtëpisë. Ndërsa po hanim, dikush tha me shaka: “Ky mëngjes duhet të na mbajë deri në majë!” Nuk e dinim ende sa e vërtetë do të ishte kjo shprehje.
Rruga Drejt Majës: Në Zemër të Dëborës
Mbërritëm në Fushë-Studën rreth 9 të mëngjesit, ku filloi vërtet aventura jonë. Para nesh shtrihej një shteg i mbuluar me dëborë të bardhë e të pacënuar. Ajri ishte i pastër dhe rrezet e diellit ndriçonin kristalet e dëborës, duke krijuar një atmosferë magjike.
U nisëm me entuziazëm, teksa tingulli i këpucëve që shkelnin mbi dëborë krijonte një ritëm të këndshëm.
Sa më lart ngjiteshim, aq më e thellë bëhej dëbora, në disa vende duke na arritur deri në gjunjë. Çdo hap ishte një fitore e vogël dhe shoqëria e grupit na mbante të motivuar. Ne ecnim në rradhë duke çarë shtegun përmes dëborës së pacënuar. Bisedat herë pas here ndërpriteshin nga heshtja e natyrshme, pasi bukuria përreth na linte pa fjalë.
Afër majës, sfida u bë edhe më e madhe. Dëbora ishte ngrirë, duke krijuar një shteg të rrëshqitshëm dhe të rrezikshëm. Çdo hap kërkonte përqendrim të plotë, dhe bastunët e ecjes u bënë aleatët tanë më të mirë. Frymëmarrja bëhej më e rëndë teksa vështronim majën, tashmë aq pranë.
“Jemi pothuajse atje!” – bërtiti dikush dhe ky inkurajim na dha forcën e fundit për të arritur synimin tonë.
Maja: Një Botë Mbi Re
Mbërritja në majë ishte një përvojë magjike. Rrethuar nga malet e mbuluara me dëborë dhe luginat e pafundme, bota poshtë nesh dukej e largët, pothuajse ireale.
Për disa minuta, të gjithë qëndruam në heshtje, duke e lënë momentin të na pushtonte. Asnjë fotografi nuk mund të përshkruante ndjenjën e qëndrimit aty, në mes të natyrës së paprekur.
Pastaj, si me magji, atmosfera ndryshoi. Ushqimet dolën nga çantat, ndamë histori, bëmë shaka dhe madje pati edhe një luftë të vogël me topa dëbore! Ishte ftohtë, por pamja dhe ndjenja e arritjes na ngrohnin më shumë se çdo xhaketë.
Zbritja: Një Perëndim i Paharrueshëm
Zbritja ishte më e lehtë për këmbët, por po aq e paharrueshme. Ngjyrat e perëndimit pikturonin dëborën me nuanca ari, portokalli dhe rozë. Çdo kthesë e shtegut na dhuronte një pamje të re, të pabesueshme.
Ndalonim shpesh, jo vetëm për të marrë frymë, por edhe për të shijuar këtë spektakël natyror.
Teksa afroheshim drejt bazës, qielli mori një ngjyrë vjollcë të thellë dhe yjet filluan të shfaqeshin një nga një. Lodhja po ndihej, por edhe një ndjenjë e thellë kënaqësie dhe përmbushjeje.
Përfundimi i Ditës: Ngrohtësi Pranë Zjarrit
Kur mbërritëm në tavernën lokale, nata kishte rënë plotësisht. Ngrohtësia e oxhakut na priti si një mik i vjetër, duke na ftuar të shijonim një pushim të merituar.
U mblodhëm rreth zjarrit, duke shijuar pije tradicionale që na ngrohën nga brenda. Tavolina ishte plot me ushqime të shijshme dhe atmosfera u mbush me të qeshura teksa kujtonim sfidat dhe momentet më të mira të ditës.
Ka diçka të veçantë në ndarjen e një vakti pas një ecjeje të gjatë. Ushqimi dukej më i pasur, bisedat më të thella dhe lidhjet mes nesh më të forta. Teksa dëgjoja krismën e zjarrit dhe tingujt e gotave që trokiteshin, kuptova se kjo ditë do të mbetet një kujtim i paharrueshëm.
Nëse jeni në kërkim të aventurës së radhës, një ecje dimërore në Majën e Gurit do të ishte zgjedhja perfekte për ju.
Nëse ju pëlqeu ecja dimërore në Maja e Gurit, pse të mos nisni një tjetër aventurë emocionuese?
🔹 Zbuloni shtigjet magjepsëse të Malit të Dajtit me udhëzuesin tonë:
👉 Një Aventurë e Vitit të Ri – Ecja në Kreshtën e Malit të Dajtit dhe përjetoni një tjetër eksperiencë të paharrueshme dimërore! ❄️🏔️
